ராஜ ரகசியம் : மர்மத் தொடர்

ரோசியை அங்கே பார்க்கவுமே, மீனாட்சியின் கவனம் அவள்மேல்தான் சென்றது. பார்வதி கேட்ட கேள்வி அப்படியே தொங்கிக்கொண்டு நின்றது. ரோசியும் ஒரு நாரை மீனைப் பிடிப்பதுபோல் விசைந்து வந்தவளாக,“ஏய் மீனா... வாட் எ சர்ப்ரைஸ்... இப்ப நான் உன்னை இங்க பார்ப்பேன்னு நினைக்கவே இல்லை...’’ என்று ஆரம்பித்தாள்.“நாங்க தினசரி வர்றவங்கதான்மா... ஆமா, நீ தரிசனம் பண்ணிட்டியா?’’ என்று இடையில் புகுந்தாள் பார்வதி.“அம்மன் தரிசனமாச்சு... அப்பாவை இனிமேல்தான் போய் கும்புடணும்...’’“ஓ... சொக்கநாதர் உன் வரையில அப்பாவா?’’“என் வரையில மட்டுமா..? உலகத்துல எல்லாருக்குமே அவர்தானே அப்பா...’’“பரவால்லியே... இந்த வயசுலயே உன்கிட்ட நல்ல பக்தி இருக்கே?’’“தினசரி வர்றதா சொல்ற உங்கள விடவாம்மா..?’’ - ரோசி மிக இழைவாகப் பேசினாள். பார்வதியும் மசியத் தொடங்கிவிட்டாள். மீனாட்சியிடமோ ஒரு மெல்லிய சோர்வு.“அம்மா... எனக்குத் தாகமா இருக்கும்மா. டல்லாவும் இருக்கு. நீ கும்புட்டுட்டு வாம்மா- நான் வீட்டுக்குப் போறேன்’’ என்று மீனாட்சி சொல்ல, பார்வதி சற்று சலனமானாள். ரோசி எதிரில் அவளின் அந்த பூர்வஜென்ம நினைவுகளைக் கேட்கத் தயக்கமாகவும் இருந்தது.“சரி... நீ போ... நான் போய் கும்புட்டுட்டு வரேன். போய் படுத்துடணும். டிவிய போட்டுக்கிட்டு முழிச்சிக்கிட்டிருக்கக் கூடாது’’ என்று அவளைக் கத்தரிக்கவும், மீனாட்சியும் ரோசியைப் பார்த்து,“சாரி... ஐ ஆம் ஸோ டயர்ட். நான் அப்புறம் பார்க்கறேன்’’ என்றபடி நகரத் தொடங்கினாள்.“டயர்டா இருக்கேங்கறே... போற வழில மயங்கி கியங்கி விழுந்துடப் போறே. நான் வீடுவரை துணைக்கு வரேன்,’’ என்று சாதுர்யமாக ரோசியும் மீனாட்சியிடம் ஒட்டிக்கொள்ளத் தொடங்கினாள்.பார்வதிக்கும் அதில் சற்று திருப்தி!அதன் பின்பு மீனாட்சியும் ரோசியும் கிழக்கு வாசல் வழியாக வெளியேறி ஆடி வீதியின் பட்டியக்கற்களை மிதித்துக்கொண்டு வடக்கு கோபுரம் நோக்கி நடக்கத் தொடங்கினர். மீனாட்சியிடம் ஒருவித அலமலப்பு... சற்றே பெருமூச்சு... சோர்வு...“என்ன மீனாட்சி ஆச்சு... உடம்புக்கு ஏதாவது?’’ ரோசி நங்கூரம் போட ஆரம்பித்தாள்.“உடம்புக்கெல்லாம் எதுவுமில்ல சொர்ணலதா. திரும்பவும் அந்த பூர்வ ஜென்ம உபத்ரவம் கோயிலுக்கு வரவும் ஸ்டார்ட் ஆயிடிச்சு...’’ - தன்னை சொர்ணலதா என்கிற பெயரில் ரோசி அறிமுகம் செய்து கொண்டிருந்ததால், அந்தப் பெயரில் அவளை அழைத்து மீனாட்சி பேசவும் ரோசிக்கும் ஜிவ்வென்றானது.“ஓ... எகெய்ன் அந்த தாட்டா..?’’“ஆமாம்... அதை தாட்னு சொல்றதுகூட தப்பு. அது ஒரு பெரிய சம்பவம். நினைக்கும்போதே சிலிர்க்குது பார் என் உடம்பு...’’“ஒண்டர்ஃபுல். ஆமா, அதைப் பத்தி உன் அம்மாகிட்ட சொன்னியா?’’“இல்ல... அதுக்குள்ளதான் நீ வந்துட்டே?’’“தேங்க்ஸ் காட். ஆமா, அது என்ன சம்பவம்..? அப்படி உக்காந்து பேசலாமா...?’’“பேசற மூடே எனக்கு இப்ப இல்ல சொர்ணலதா. ஐ ஆம் ஸாரி...’’“நோ பிராப்ளம்... கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடு... கொஞ்சம் கொஞ்சமா கூட சொல்லு.’’“முதல்ல நான் தண்ணி குடிக்கணும்...’’“அதோ அந்தக் கோபுர நிழல்ல உக்காந்திரு. நான் போய் ஒரு வாட்டர் பாட்டில் வாங்கிட்டு வரேன்...’’ ‘‘இல்ல... வேண்டாம். பக்கத்துலதான் என் வீடு - நான் வீட்டுக்குப் போய் குடிச்சுக்கறேன்...’’ ‘‘அது எனக்குத் தெரியாதா? நீ கொஞ்சம் உட்காந்து ரெஸ்ட் எடு. நான் ரெண்டு நிமிஷத்துல வந்துடுவேன்...’’ - என்று சற்று அதட்டலாக மீனாவை கோபுர நிழல் படர்ந்திருக்கும் இடத்தில் உட்கார வைத்துவிட்டு ஓடினாள், ரோசி.சொன்னதுபோலவே இரண்டாவது நிமிட முடிவில் கையில் ஒரு ஐஸ்வாட் டர் பாட்டிலுடன் வந்தவள், மிக அக்கறையாகத் திறந்து குடிக்கத் தந்தாள்.மீனாவிடமும் சற்று இணக்கம்! தாகம் தணிந்ததில் முகத்தில் ஒரு தெளிவு.“தேங்க்ஸ் சொர்ணலதா...’’“அதெல்லாம் இருக்கட்டும்... இப்ப என்ன மனசுல தோணிச்சு? அதை முதல்ல சொல்லு. உன்ன பார்கறப்ப இப்ப எனக்கு எப்படி இருக்கு தெரி யுமா..? ஐ ஆம் ஸோ மூவ்டு...’’“அது ரொம்ப பயங்கரம் சொர்ணலதா. என் வீரன் அந்த சோழச்சியை கட்டாரியால கொன்னுடறான். அவளை சப்தக் கன்னிமார் கோயில் குப்பைக் குழியில போட்டுப் புதைச்சிடறோம். ஓ... அவள் ரொம்ப பயங்கரமானவ. இன்ஃபாக்ட் அவள் உன்னைப்போலவே இருந்ததுதான் ஆச்சர்யம்..!’’“என்ன... என்னைப் போலவா?’’“ஆமாம்... இப்ப நீ எப்படி இருக்கியோ, அப்படியேதான் அவளும் இருந் தா...’’“யார் அவ... அவளை ஏன் உன் வீரன் கொன்னான். விவரமா சொல்லு...’’- ரோசி மீனாவை நிமிண்டவும் அவளும் அப்படியே நடந்ததை சொல்லத் தொடங்கினாள்! ஆனந்தமூர்த்தி நிலைக்கண்ணாடி முன்நின்று, ஷேவ் செய்து கொண்டி ருந்தார். லுங்கி, பனியனில் தோளில் ஒரு காவித்துண்டு கிடக்க, தாடை முடிகளை சிரைத்துக் கொண்டிருந்தது ரேசர். புசுபுசுவென்று சோப்பு நுரை! பலமுறை பயன்படுத்தியதில் ரேசர் மழுங்கிப்போய் வறக் வறக் என்று சத்தம் கேட்டு தாடையும் எரியும்போது, ‘என்னங்க’ என்கிற குரல்! அழைத்தது அவர் மனைவி சகுந்தலாதான்.“என்ன சகுந்தலா...’’“போனுங்க... காதுல விழலையா?’’“யாரு?’’“அதான் அந்த பொம்பள புரூஸ்லீ...’’“யார் ரோசியா... போனை மூடிக்கிட்டுப் பேசு... அவ காதுல விழுந்துடப் போகுது...’’“மூடிக்கிட்டுதான் பேசறேன்... இந்தாங்க பேசணுமாம்.’’சகுந்தலா அவர் செல்போனைத் தரவும் ஆனந்தமூர்த்தியின் காதுக்குள்...“என்ன அங்கிள்... ஆன்ட்டி புரூஸ் லீ படம்லாம் பாத்துருக்காங்களா?’’“ஐயோ ரோசி... அவ ஜாலியா சொன்னா… நீ தப்பா எடுத்துக்காதே...’’“ஆனா கரெக்டாதான் அங்கிள் சொல்லி இருக்காங்க. லோக்கலா ரிவால்வார் ரீட்டா, விஜயசாந்தின்னுல்லாம் சொல்லாம புரூஸ் லீ லெவலுக்குச் சொன்னதுல, எனக்கும் ரொம்ப சந்தோஷம். பை த பை வைகை கரையோரமா சப்தகன்னி கோயில்னு எதாவது இருக்கா அங்கிள்..?’’“எதுக்கு கேக்கறே?’’“அங்க போய் பொங்கல் வெச்சு அங்கப்ரதட்சணம் பண்ணலாம்னுதான்... வேற எதுக்கு?’’“ரோசி... சீரியஸாப் பேசு. நான் பாதி ஷேவிங்ல உன்கூட பேசிக்கிட்டு இருக்கேன்...’’“அட... கோபம்கூட வருதே! போகட்டும்... நாம உடனே அங்க போகணும். அங்க நமக்கு ஒரு முக்கியமான வேலை இருக்கு...’’“முக்கியமான வேலைன்னா?’’“அதை எல்லாம் நேர்ல சொல்றேன். இந்தத் தங்கப்புதையல் விஷயம் ஒரு டுபாக்கூரா இல்லை, நிஜமா நடந்த சம்பவம்தானாங்கறது நமக்குத் தெரியப்போற இடமே சப்தகன்னி கோயில்தான்...’’“கோயில்னா கோபுரத்தோட பெருசால்லாம் கிடையாது. இந்த சலவைத் தொழிலாளிங்க ஒரு மரத்தடில ஏழு கல்ல நட்டுவெச்சு அதைத்தான் சப்தகன்னிகள்னு கும்பிடுவாங்க.’’“வெல்டன்... அதே கோயில்தான்! நீங்க போயிருக்கீங்களா?’’“வைகை ஆத்தை ஒரு தடவை சர்வே பண்ணி அளந்தோம். அப்ப போயிருக்கேன். பொதுவா ஆத்தோரமா பல கோயிலுங்க இருக்கு. செல்லியம்மா, மொட்டமாரி, வண்டிக்காளின்னு ஒவ்வொரு சமூகத்துக் கும் ஒரு சாமி... அவங்கள்லாம் அங்க வந்துதான் காது குத்தி, மொட்டை அடிப்பாங்க... எல்லாமே குட்டி குட்டியா...’’“ரைட்... நைட் 11 மணிக்கு மேல நாம அந்த சப்தகன்னி கோயிலுக்குப் போறோம். ரெடியா இருந்துக்குங்க.’’“ராத்திரி இருட்டுல அங்க போய் என்ன பண்ணப் போறோம்?’’“அதை எல்லாம் உங்கள பிக்அப் பண்ணிக்கிட்டுப் போறாப்ப சொல் றேன். அதுவரை ஆன்ட்டிகிட்டகூட மூச்சு விடக்கூடாது. ரைட்?’’“ஓ.கேம்மா...’’“அப்புறம்... போலீஸ்காரங்க யாரும் வந்து எதையும் கேட்கலியே?’’“இல்ல...’’“வருவாங்க... வந்தா தைரியமா சமாளியுங்க. என்னைப்பத்திக் கேட்டா நான் ஒரு யூடியூபர், ரிப்போர்ட்டர்னு நல்லா சத்தமா சொல்லணும்.’’.“எப்படிதான் ஒரு கொலைய பண்ணிட்டு இவ்வளவு தைரியமா பேசறி யோ... நெஜமா சொல்றேன், எனக்கு ஏண்டா இந்த விஷயத்துல இறங்கினோம்னு இருக்கு...’’“ரொம்பவும் தாமதமான ஞானோதயம் மிஸ்டர் ஆனந்தமூர்த்தி. ஆனா, இதால ஒரு பிரயோஜனமும் கிடையாது. சொதப்பினீங்கன்னா நீங்களும் தூக்குல தொங்கவேண்டி வந்துடும். நல்லபடியா ஷேவ் பண்ணி முடிச்சிட்டுத் தயாராகுங்க. பை...’’மறுமுனையில் ரோசி முடித்துக்கொள்ள ஆனந்தமூர்த்தி செல்போனில் ஒட்டிக்கொண்டுவிட்ட சோப்பு நுரையைத் துடைத்தபடியே கண்ணாடி யில் முகம் பார்த்தார். அதில் இப்போது சகுந்தலா முகமும் தெரிந்தது.“என்னங்க ஏதாவது வில்லங்கமா?’’“எதுவும் கேக்காத சகுந்தலா... நீ போய் உன் வேலைய பாரு...’’“அப்ப வில்லங்கம்தான்... என்னன்னுதான் சொல்லுங்களேன்...’’“வேண்டாம் விட்று... எல்லாம் என்னோட போகட்டும்...’’“பாவி... அப்படி என்னத்தங்க சொன்னா?’’“இதோ பார்... நான் பேய்க்கு வாக்கப்பட்டுட்டேன். அது புளிய மரத்துல ஏறுனா, நானும் ஏறித்தான் தீரணும்.’’- அவர் அலுத்துக்கொண்டபோது வாசலில் ஓர் உருவம். யார் என்று பார்த்தபோது, கான்ஸ்டபிள் ரஹ்மான்!“வாங்க சார்... வாங்க உக்காருங்க...’’உட்கார்ந்தபடியே, “என்ன சார் ரிடையர்ட் ஆகிட்டீங்க போல... இப்ப எப்படி பொழுது போகுது?’’“நீங்க போலீஸ் டிபார்ட்மென்ட்தானே... ஹேர்கட்ட வெச்சு கேட்டேன்...’’“கரெக்டா கண்டுபிடிச்சிட்டீங்களே?’’“நான் ரிடையர் ஆனதெல்லாமும் தெரிஞ்சிருக்கே... என்ன சார் ஏதாவது ஹிஸ்டாரிகல் இன்ஃபர்மேஷன் எதுவும் வேணுமா?’’“ரொம்ப ஷார்ப் சார் நீங்க. கரெக்டா பிடிச்சிட்டீங்களே?’’“சொல்லுங்க சார்... நான் என்ன செய்யணும்?’’“சொல்றேன்... நீங்க பேப்பர் படிக்கறது... நியூஸ் பாக்கறதுல்லாம் உண் டா?’’“ஆஹா... அதான சார் ரிடையர்மென்ட்டானவங்களுக்கு ஒரே பொழுது போக்கு..?’’“அப்ப ராமச்சந்திரன்னு ஒருத்தர் கொல்லப்பட்டு தூக்குல தொங்கவிடப் பட்டதா ஒரு நியூஸைக் கேட்ருக்கணுமே...’’“ராமச்சந்திரன்னா... யாரு தெரியலியே?’’“அவர் ஒரு சிலை கடத்தல் பேர்வழி... ஆன்டிக்ஸ் பிசினஸ்லயும் ரொம்ப ஃபேமஸ்னு சொல்வாங்களே..?’’“ஆங்... யெஸ் யெஸ்... அவர் இப்ப உயிரோட இல்லையா?’’ - ஆனந்தமூர்த்தி மிக அப்பாவியாகக் கேட்டார்.“அதான் தூக்குல தொங்கவிட்டுட்டாங்கன்னு சொன்னேனே?’’“அதுக்கு என்கிட்ட எதுக்கு சார் வந்துருக்கீங்க?’’“அந்தக் கேஸை நான்தான் டீல் பண்றேன். அந்த ராமச்சந்திரன் பத்தி உங்களுக்கு எதாவது தெரியுமான்னு தெரிஞ்சிக்கத்தான் வந்தேன்...’’“அவரப்பத்திக் கேள்விப்பட்ருக்கேன். ஆனா, அவரைப் பாத்ததுகூட கிடை யாது...’’“ஆர் யூ ஷ்யூர்?’’“என்ன சார்... நீங்க கேக்கற தொனியே தப்பா இருக்கே? சத்தியமா நான் அவரைப் பாத்ததுகூட இல்ல சார்...’’“பேனிக் ஆகாதீங்க... எங்க என்கொயரி இப்படிதான் இருக்கும்... நான் உங்கள நம்பறேன். பை த பை இந்த மதுரைல மங்கம்மா காலத்துத் தங்க நகைங்க ஒரு புதையலா எங்கையோ இருக்கறதாவும், அதை பலர் தேட்றதாவும்கூட டிபார்ட்மென்ட்டுக்குத் தகவல் கிடைச்சிச்சு. அதைப் பத்தியாவது எதாவது உங்களுக்குத் தெரியுமா?’’“அஃப்கோர்ஸ்... எங்க டிபார்ட்மென்ட்டே நம்பற விஷயங்கள்ள அதுவும் ஒண்ணு சார்... நான்கூட அதத் தேடிக்கிட்டிருக்கற ஒருத்தன்தான் சார்!’’“ஓ... அப்ப அது பொய்க்கதை கிடையாதா... உண்மைதானா?’’“எங்க டிபார்ட்மென்ட் ரெக்கார்ட்ஸ்படி அது உண்மைதான் சார். பொய்யா இருக்க சான்ஸே இல்லைங்கறதுதான் எங்க கருத்தும்கூட...’’“ஐ.ஸீ... அது சம்பந்தமா நீங்க ஒருசிலரைச் சந்திச்சுப் பேச நினைச்சீங் கதானே?’’“ஆமாம் சார்... ஆனா சந்திப்பு நடக்கல சார்.’’“ஏன்?’’“அது இனிமேதான் சார் தெரியவரும்...’’“அப்ப இப்ப உங்களுக்குக் காரணம் தெரியாது... அப்படித்தானே?’’“ஆமாம் சார்...’’“நீங்க மட்டும்தானா சந்திக்க ஆசைப்பட்டீங்களா? இல்ல உங்ககூட இன்னும் யாராவது…’’“யெஸ் சார்... சொர்ணலதாங்கற ஒரு யூடியூபர்கூட ஆசைப்பட்டாங்க சார்...’’“ஆமா, அவங்கள எதுக்கு சந்திக்க விரும்பினீங்க?’’“அது ஒரு பெரிய கதை சார். சொன்னா நீங்க நம்புவீங்களோ மாட்டீங் களோ..?’’“எதா இருந்தாலும் சும்மா சொல்லுங்க...’’- ரஹ்மான் கேட்க கேட்க, ஆனந்தமூர்த்தியும் பதற்றமின்றி சமாளித் தாலும், அவர் மனைவி சகுந்தலா முகத்தில் ஒரு பேயறைவு!அதை ரஹ்மான் கவனிக்கத் தவறவில்லை! ரகசியம் தொடரும்... - இந்திரா சௌந்தர்ராஜன்