ஊத்துக்காடு : தமிழ்நாட்டில் நிகழ்ந்த கிருஷ்ணாவதாரம்

‘என்ன?! தமிழ்நாட்டில் கிருஷ்ணர் அவதரித்தாரா?’ என ஆச்சரியப்படும் உங்களுக்கு இன்னும் ஆச்சரியங்கள் காத்திருக்கின்றன இந்தப் பதிவிலே... கிருஷ்ணர் மட்டுமல்ல... அவர் புகழ்பாட நாரதரும் அவதரித்தார்... தமிழ் மண்ணில், தமிழ் பாடல்களால் நாரணன் புகழ் நவின்றார்!ஏன்? எப்போது? எங்கே? என்பதையெல்லாம் அறிந்துகொண்டு, இந்த ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜெயந்தியை கூடுதல் பக்தியுடன் கொண்டாடுவோம். இந்த முறை சீடை, முறுக்கை மட்டும் சுவைக்காமல், ஸ்ரீ கிருஷ்ண லீலாம்ருதத்தையும் சேர்த்து சுவைப்போம்!தஞ்சாவூரிலிருந்து 13 கி.மீ, கும்பகோணத்திலிருந்து 12 கி.மீ. தூரத்தில் இருப்பது ‘ஊத்துக்காடு’ என்னும் சிற்றூர். ஸ்ரீ கிருஷ்ண பரமாத்மா இவ்வூரில்தான் மீண்டும் அவதரித்து, தான் அவதரித்த கோலத்திலேயே சிலா ரூபமாகி என்றும் அருள்பாலிக்கின்றார்!ஊத்துக்காடு ஊராக உருவாகாமல், காடாக இருந்த காலத்திலேயே, பக்கத்திலிருக்கின்ற ஊர் ‘ஆவூர்’. இங்கே பசுபதீஸ்வரம் என்னும் சிவாலயம். இந்த ஆவூர் பசுபதீஸ்வரரை கேட்டதெல்லாம் தரும் தேவலோகப் பசுவான காமதேனு பல காலம் பூஜித்து அருள்பெற்றது. தான் தேவலோகம் திரும்பினாலும் தன் சார்பில் பரமேஸ்வரனை ஆராதிக்க, விடாமல் பூஜை நிகழ்த்தப்பட எண்ணம் கொண்டு, தன் குட்டிகளான நந்தினி, பட்டி என்கிற கன்றுகளை ஆவூரிலேயே விட்டுச் சென்றது..பட்டியும், நந்தினியும் பரம சிவபக்தைகள். இரு குழந்தைகளும் பக்கத்துக் காட்டில் ஓரிடத்தில் (இன்றைய ஊத்துக்காடு) நந்தவனம் அமைத்து, அதிலிருந்து பூக்களைப் பறித்து வந்து சிவ ஆராதனையை மிகவும் சிரத்தையுடன், பக்தியுடன் நாள்தோறும் செய்து வந்தனர்.ஒருநாள் அவ்வழியாக வான்வழி வந்த திரிலோக சஞ்சாரியான நாரத முனிவர், இந்த இரு குழந்தைகளும் பக்தியுடன் நாள்தோறும் செய்கின்ற சிவத்தொண்டைக் கண்ணுற்றார். அவர்கள் மகிழ்கின்ற விதத்திலே, பூப்பறிக்கும் வேளையிலே அவர்களுக்கு ஸ்ரீ கிருஷ்ண லீலைகளை விவரிக்கும் பாகவத புராணத்தைக் கூறத் துவங்கினார்..மிக்க ஆனந்தமாக சிவபூஜைக்கு மலர் கொய்தபடி, ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அற்புதமான வரலாற்றையும் கேட்டபடி நந்தினியும், பட்டியும் தங்கள் தொண்டினைச் செய்து வந்தனர். ஒரு நாள் ஸ்ரீ கிருஷ்ண சம்பவங்களில் காளிங்க நர்த்தன வரலாற்றை, உள்ளம் உருக நாரத மகரிஷி கூறியபடி இருக்க, பட்டியும், நந்தினியும் திடீரென அழத் துவங்கினர். நாரதருக்கோ ஏதும் புரியவில்லை. ஏன் அழுகிறீர்கள் என்று கேட்டால் பதில்கூட சொல்ல இயலாமல் இருவரும் கதறிக் கதறி, துக்கம் தொண்டையை அடைக்க, கண்களில் கண்ணீர் தாரைதாரையாகப் பெருக்கெடுக்க, பெருங்குரலில் துடித்து அழுதார்கள். அவர்களைச் சமாதானப்படுத்தி ஒருவாறாக என்ன காரணம் குழந்தைகளே என நாரதர் கேட்க...விசித்தபடி பட்டியும் நந்தினியும் அவரிடம், “மஹரிஷி! தாங்கள் சொன்னதைக் கேட்டுத்தான் துக்கம் தாங்காமல் அழுகிறோம். சின்னஞ்சிறு பாலகனான 5 வயது கிருஷ்ணனை அந்த காளிங்க அரக்கன் என்ன பாடுபடுத்துகிறான்! கிருஷ்ணரோ ஏதும் அறியாத சிசு! காளிங்கனோ கொடிய விஷமும், 5 தலையும் உள்ள பாம்பு அரக்கன்! இந்தப் பிஞ்சுக் குழந்தையை வதைக்க, தண்ணீரில் அமுக்கி மூச்சுத் திணற வைக்கிறான். வாலால் சுழற்றி அடிக்கிறான். உடலால் கட்டி இறுக்கி நெறிக்கிறான். பாவம் குழந்தை எப்படி துடித்திருக்கும்?! அதற்கு எப்படி வலித்திருக்கும்? மூச்சுத் திணறி இருக்கும்? அதை நினைத்தால் எங்களால் தாங்க முடியவில்லை. அழுகையை நிறுத்த முடியவில்லை...” என்று மீண்டும் அழுதன..நாரதர் நடுங்கிப் போய்விட்டார். என்ன ஒரு பக்தி! என்ன ஒரு ஈடுபாடு! பகவானுக்காக கண்ணீர் விட்டு தன்னை விட பக்தியில் மேம்பட்ட அந்த இரு சிறு குழந்தைகளையும் ஆச்சரியமாய்ப் பார்த்தார். “குழந்தைகளே... உங்கள் பக்தி என்னை மெய்சிலிர்க்க வைக்கிறது. ஆனால் நிஜம் புரிந்துகொள்ளுங்கள்! இறைவனை யாரும் எந்தவிதத்திலும் துன்புறுத்த முடியாது! அனைத்தையும், அனைவரையும் இயக்கும் அந்தராத்மாவே அவன்தான்! இவையெல்லாம் மண்ணவர்க்கும் விண்ணவர்க்கும் பாடம் புகட்ட நடத்தப்பட்ட திருவிளையாடல்கள்! இந்தச் சம்பவத்தில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு ஒரு பாதிப்பும் இல்லை. பாதிப்பும் ஏற்படுத்த முடியாது. காளிங்கனெல்லாம் அவர் கால் தூசுக்குக்கூட ஈடாவானா?” என்றெல்லாம் சமாதானப்படுத்தியும் அவை அழுகை நிற்கவில்லை!.தேவலோகத்திலிருந்து இச்சம்பவத்தைப் பார்த்த தாயான காமதேனுவிற்கு, தன் குழந்தைகள் அழுவதைக் கண்டு தவிப்பு ஏற்பட்டது. அவள் பரமாத்மாவிடம் சென்று முறையிட்டு வேண்டினாள். பாற்கடல் வாசன் உடனே தமிழ்நாட்டிற்குப் புறப்பட்டு, மீண்டும் தன் கிருஷ்ணாவதாரத்தை, தமிழ் மண்ணில் தமிழ் பேசி நடத்த வந்தார்! பட்டியும் நந்தினியும், நாரதரும் இருந்த நந்தவனத்திற்கு க்ஷணாவதாரமாகத் தோன்றினார் ஸ்ரீ கிருஷ்ண பரமாத்மா! க்ஷணாவதாரம் என்றால் அக்கணமே அவதரித்தல் என்று அர்த்தம். (கஜேந்திரனுக்காக ஆதிமூலமாக, பிரகலாதனுக்காக நரசிம்மமாக அக்கணமே அவதரித்த உதாரணங்கள்.) பகவானைப் பார்த்த பரவசத்தில் மூவரும் நமஸ்கரித்து, ஸ்தோத்தரித்து வணங்கினர். பட்டி, நந்தினியிடம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரே தனக்கு எந்தப் பாதிப்பும் இல்லை காளிங்கனால் என்று எடுத்துச் சொல்லியும் அவர்கள் சமாதானம் அடையாமல் அழுதனர். என்ன சொன்னாலும் புரியவில்லை குழந்தைகளுக்கு. அவர்கள் துக்கம் சந்தோஷமாக மாறத் திருவுளம் கொண்டார் திருமால்! மீண்டும் அதே திருவிளையாடலைத் தமிழகத்திலே நேரடியாக நிகழ்த்திக் காட்ட முடிவு செய்தார் பெருமாள்! ஆம்! அந்த நந்தவனத்திலே, அவர் விரல் அசைவிலே ஓர் ஊற்று உண்டாகியது! (காளிங்க மடு) அதிலே கோகுலத்தில் இருந்தது போலவே கோபியர்கள், காளிங்கன், பலதேவர் அனைவரும் தோன்றினர். காளிங்க நர்த்தன கோலம் போலவே 5 வயது பாலகனாக ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தோன்றினார். என்றோ துவாபர யுகத்தில் அங்கு நடந்தது, இன்றோ கலியுகத்தில் தமிழ் மண்ணில் ‘லைவ்’ஆக நேரடியாக நிகழ ஆரம்பித்தது..பட்டி, நந்தினி கண் முன்னே காளிங்கநர்த்தனம் மீண்டும் அரங்கேறியது! பகவான் தன் மேல் ஒரு தூசு கூட படாமல், மிக லாவகமாக அந்த காளிங்க அரக்கனைக் கையாண்டு, படாதபாடுபடுத்தி அவனது 5 சிரங்கள் மேல் நாட்டியமாடி அடக்கி அருளியதை நேரடியாகக் கண்டு உண்மை உணர்ந்தனர் அந்த சின்னஞ்சிறு பக்தர்கள்! அவர்களின் அழுகை நின்றது! ஆனால் கண்ணீர் நிற்கவில்லை! ஆம். இது ஆனந்தக் கண்ணீர்... நெக்குருகி பக்திப் பெருக்கில் ஏற்பட்ட பூரிப்பு கண்ணீர்! பின் பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இன்று புதிதாய்ப் பிறந்த இந்தக் கோலத்தில், இங்கேயே, இதே காளிங்கநர்த்தனக் கோலத்தில் என்றும் அருள்புரிய ‘அர்ச்சாவதாரத் திருமேனி’ ஆக இங்கேயே எழுந்தருளினார். காட்டில் ஊற்றை உண்டாக்கி, திரு அவதாரம் நிகழ்த்தியதால் அவ்வூர் ஊற்றுக்காடு – ஊத்துக்காடு – என்றானது..இந்த அர்ச்சாவதாரத் திருமேனி வியப்புக்குரியது ஆகும். 5 தலைமீது நடம் புரியும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரது பாத கட்டை விரல், காளிங்கன் மேல் படாமல் அந்தரத்திலேயே இருக்கிறது! நேரில் கண்டு பரவசிக்க வேண்டிய கோலமிது... (நமது தேசம் தபால் தலையும் வெளியிட்டுள்ளது 1982ல்)நாரதரும் அழகுத் தமிழில் ஸ்ரீ கிருஷ்ண லீலைகளைப் பாட, ஆசை கொண்டு இவ்வூரில் அவதரித்தார். தமிழில் பாகவதம் முழுதும் பாடினார்... ஊத்துக்காடு வெங்கட சுப்பையர் என்கிற பெயரிலே... (அலைபாயுதே... குழலூதி மனமெல்லாம்... ஸ்வாகதம் கிருஷ்ணா பாட்டெல்லாம் நாரதர் அவதாரமாகிய இவர் பாடியதே) ஸ்ரீ வெங்கட சுப்பையருக்கும் தனி சந்நதி இந்தக் கோயிலில் உண்டு!.தமிழ் பேசிய கிருஷ்ணரையும், தமிழ் பாடிய நாரதரையும் காண... எப்ப ஊத்துக்காடு போறீங்க? கிட்டக்க இருக்கிறவங்க இந்த கிருஷ்ண ஜெயந்தி அன்றே போங்க... தூரக்க இருக்கறவங்க அடுத்த கிருஷ்ண ஜெயந்திக்குள்ள போங்க! கிருஷ்ணன் அருள் கூடவே இருக்கும்! டோன்ட் ஒர்ரி... பி ஹாப்பி!எங்கே இருக்கு?கும்பகோணம் மற்றும் தஞ்சாவூரிலிருந்து 12, 13 கி.மீ. தொலைவுதான். தரிசன நேரம்காலை 7 – பகல் 12; மாலை 5 – இரவு 8. - கணேஷ் கல்யாணராமன்